گردشگری در قرون وسطی و عصر رنسانس

در طول قرون وسطی (قرن 5 تا 14 پس از میلاد) سفر – و به تبع آن گردشگری – تقریباً وجود نداشت. پس از سقوط امپراتوری روم خطرناک شد. در حالی که بین ملت‌ها اشتراکی وجود داشت، اکنون مناطق خودمختار به لطف یک سیستم فئودالی به وجود آمده بودند. حمل و نقل تکه تکه شد. زبان و پول هم همینطور بود. این امر سفر به جایی متفاوت را بسیار دشوارتر از گذشته می کرد.

با به قدرت رسیدن کلیسای کاتولیک روم، بین سال های ۱۰۹۶ تا ۱۲۹۱ میلادی، ۹ جنگ صلیبی برای بازپس گیری سرزمین مقدس انجام شد؛ اما همه آن ها شکست خوردند و مردم را با میل به دیدن جهان خارج از قلمرو خودشان تنها گذاشتند. مردم مشتاق بودند که تمدن های مختلف را تجربه کنند.

بازرگانان – مانند مارکوپولو – پس از جنگ های صلیبی شکست خورده شروع به سفرهای دور و دور کردند. سفرهای پولو به طور خاص (1295-1295 میلادی) گزارش شد و مردم دوباره به سفر علاقه مند شدند.

بنابراین سفر دوباره متولد شد. در طول رنسانس (قرن های ۱۴ تا ۱۶ میلادی)بازرگانان بیشتری به مناطق دورتر سفر کردند. این امر تا حدی به خاطر کلیسا و خاندان سلطنتی بود که مناطق جغرافیایی بزرگتری را نسبت به گذشته کنترل می کردند. مسیرهای تجاری نیز شروع به بازگشایی کردند. فعالیت های تجاری افزایش یافت و مردم به بیرون رفتن از شهرها و سرزمین های خود ادامه دادند.

به گفته مورخان، اولین جهانگرد واقعی، سیریاکوس آنکونا بود. او در اطراف دریای مدیترانه سفر کرد و مشتاق دانستن تاریخ یونان و روم بود. میل او به یادگیری در مورد آنچه قبلاً آمده بود – و دیدن آنچه باقی مانده بود – دیگران را تشویق کرد تا به این فکر کنند که سفر چگونه می تواند برای آموزش مفید باشد. و بنابراین، عصر تور بزرگ پدیدار شد…

تور بزرگ (Grand Tour Era)

دوران گرند تور بخش مهمی از تاریخ گردشگری است. دوران گرند تور (۱۶۱۳-۱۷۸۵)زمانی بود که گردشگری آن طور که ما می دانیم واقعا وارد بازی شد. با شروع از ثروتمندترین افراد جامعه، مردم برای یادگیری سفر می کردند. این کار مد روز بود و خیلی زود به یک نماد موقعیت در نوع خود تبدیل شد.

کسانی که «به سن بلوغ می‌رسند» به سراسر اروپا سفر می‌کنند تا هنر، معماری، علم و موارد دیگر را در کشورهایی غیر از کشور خودشان ببینند. به طور کلی پربازدیدترین مکان ها فرانسه، سوئیس، آلمان و ایتالیا بودند. هر “گرند تور” چند سال طول می کشد. مردم با کالسکه سفر می‌کردند و یک فرد مسن‌تر برای مراقبت از آنها همراهی می‌کرد.

این امر با معرفی انقلاب صنعتی در حدود سال ۱۷۵۰ کمی تغییر کرد. ساختارهای اقتصادی و اجتماعی برای همیشه تغییر کردند. این انقلاب به این معنی بود که سفره ای طولانی مانند سفر با تور بزرگ دیگر برای بسیاری از مردم مناسب نبود. زندگی کارخانه ای و مدیریت کسب وکار و در واقع صنعتی شدن مدرن به عنوان یک کل، منجر به گره خوردن بیشتر مردم شد.

حمل و نقل نیز تغییر کرد – با رشد اقتصاد و پیشرفت فناوری کارآمدتر شد. بازارها فراسوی مرزها کشیده شدند و افراد درآمد بیشتری داشتند. سفر در حال حاضر برای کسب و کار و اوقات فراغت بود، اما با زمان آزاد کمتر سفرها کوتاه شد. صنعت گردشگری باید به سرعت توسعه می یافت تا اطمینان حاصل شود که می توانند نیازهای جدید مشتریان بالقوه را برآورده کنند.

دوران تحرک

مرحله بعدی در تاریخ گردشگری , همه چیز در مورد تحرک است . با گذشت زمان , اقتصاد ( و ثروت شخصی ) به رشد خود ادامه داد . افزایش اوقات فراغت و سفره ای قابل دسترس تر به این معنی بود که گردشگری رونق گرفت . چون افراد کمتری به مشاغلی مانند کار کشاورزی وابسته بودند و بیشتر به کار در ادارات , مشاغل و کارخانه ها روی آورده بودند , زمان آزاد بیشتری در دسترس بود. سفر به مکان های جدید هم نزدیک و هم دور تعریف شده است .

با رایج تر شدن جاده های جدید، قطارهای مسافربری، کالسکه ها و کشتی های بادبانی، گردشگری به رشد خود ادامه داد. فرانسه و بریتانیای کبیر سیستم‌های جاده‌ای و راه‌آهنی فوق‌العاده‌ای داشتند که ایده سفر را حتی بیشتر در دسترس مردم قرار می‌داد.

سپس نوبت به توماس کوک رسید که قطعا می توان او را با معرفی سفر و گردشگری به عموم مردم مشهور کرد. توماس کوک یکی از مشهورترین نام ها در تاریخ گردشگری است. او اولین کسی بود که بسته سفر و اقامت را معرفی کرد که اغلب غذاها نیز در آن گنجانده می شد. در سال ۱۸۴۱ او ترتیب سفر حدود ۵۷۰ نفر از لافبورو به لس تر را داد. برای یک شیلینگ سفر شامل غذا و سرگرمی بود. در آن زمان تقاضای بیشتری برای سفر وجود داشت و به این ترتیب کسب وکار تمام وقت ساماندهی و ارائه خدمات مسافرتی متولد شد.

عصر تحرک به ایجاد تغییرات ادامه داد. خودروها و سفرهای هوایی در ادامه معرفی شدند. با تولید انبوه هنری فورد برای مدل T (1914)، افراد آزادی بیشتری برای سفر داشتند. و به لطف آزمایش موفقیت آمیز اورویل و ویلبر رایت از هواپیما در کیتی هاوک، کارولینای شمالی، سفر هوایی تجاری نیز معرفی شد. این به این معنی بود که زمان طی کردن مسافت طولانی بسیار کوتاه‌تر بود و بنابراین افراد تحرک بیشتری داشتند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که صنعت گردشگری ریشه در تاریخ زندگی جمعی انسان ها دارد و از دوره های بسیار قدیم به صورت های مختلف نوعی از گردشگری و جهانگردی رواج داشته است. مردم ماقبل تاریخ هم مجبور به جابه حایی بودند تا غذا پیدا کنند، از خطر دور شوند و یا به مناطق دارای آب و هوای بهتر بروند.